Toestemming

Voor een onderzoek of ingreep door een zorgverlener, is toestemming van de patiënt vereist. Jij bepaalt dus zelf of je de voorgestelde behandeling wilt ondergaan. Aan de andere kant bepaalt de arts of een behandeling nodig is. Je kunt dus wel van een behandeling afzien, maar niet een bepaalde behandeling eisen.

Geldt mijn toestemming voor de gehele behandeling?

Een behandeling bestaat meestal uit meerdere onderdelen. Bijvoorbeeld eerst een bloedonderzoek, dan een injectie, daarna een kleine ingreep en tot slot een nacontrole. Voor ieder onderdeel is jouw toestemming noodzakelijk.

Voorbeeld

Na een fietsongeluk stelt de hulpverlener een kijkoperatie aan jouw knie voor. De anesthesist voert een voorgesprek over de verdoving met jou. Hij stelt een ruggenprik voor. Dat wil je absoluut niet, omdat je bang bent voor de pijn. Je geeft daar dus geen toestemming voor. Na overleg kies je voor een volledige narcose.

Wordt altijd om toestemming gevraagd?

Wanneer er sprake is van een ingrijpende behandeling, zal de hulpverlener uitdrukkelijk jouw toestemming vragen. Je kunt hem in dat geval vragen om jouw toestemming schriftelijk vast te leggen. In andere gevallen gaan hulpverleners ervan uit dat je je toestemming stilzwijgend geeft wanneer dit blijkt uit je gedrag. Soms wordt toestemming verondersteld bij een kleine handeling, zoals het plakken van een pleister na het geven van een vaccinatie (inenting).

Voorbeeld

Je bent door de huisarts verwezen om bloed te laten afnemen. Je stroopt je mouw op en steekt je arm uit. Daaruit blijkt duidelijk dat je je toestemming voor de bloedafname geeft.