Ten slotte
Hieronder geven we kort weer wanneer je een tweede mening kunt vragen en hoe je dit kunt aanpakken.
Een tweede mening, ga er zorgvuldig mee om
Je kunt ervan uit gaan dat je meestal goede hulp en adviezen krijgt van je zorgverlener. Daarom hoef je zeker niet voor iedere behandeling een tweede mening te vragen. Doe dit pas, wanneer je voor een beslissing staat met ingrijpende gevolgen. Of wanneer je sterk twijfelt over een diagnose of behandeling. Je kunt ook altijd aan je eigen zorgverlener aanvullende informatie over andere behandelingen vragen. Misschien kom je er dan samen uit.
Het vragen van een tweede mening is niet negatief
Zie een tweede mening als ondersteuning voor het nemen van jouw besluit. Het maakt je ervan bewust dat je ‘nee’ kunt zeggen tegen een bepaalde behandeling en voor een andere aanpak kunt kiezen. Zo maak je een keuze waar je achter kunt staan.
Maak je eigen keuze
Waarschijnlijk praat je over jouw overwegingen met anderen. Met je huisarts, je partner, familieleden, vrienden, een patiëntenvereniging of met een andere deskundige (bij een tweede mening). Iedereen adviseert je vanuit zijn invalshoek en persoonlijke ervaringen. Wat voor een ander goed is, hoeft voor jou niet goed te zijn. Goed luisteren naar de mening van anderen is nuttig. Maar laat je vooral door je eigen gevoel en mening leiden.
Heb je na het lezen van deze brochure nog vragen? Neem dan contact op met het Nationale Zorgnummer. Daar kun je terecht met vragen over zorg en zorgverzekering, over uitkeringen, wonen, vervoer, inkomen en patiëntenrechten. Ook kun je bij het Nationale Zorgnummer terecht voor informatie over en het aanvragen van een niet-reanimerenpenning.
0900 - 23 56 780 (20 cent per gesprek)
bereikbaar van maandag t/m donderdag tussen 9.00 en 13.00 uur
