Patiëntenfederatie Nederland

In een medisch dossier staan jouw medische gegevens. Voorbeelden hiervan zijn uitslagen van onderzoeken, röntgenfoto’s, brieven van artsen, de medicijnen die je gebruikt en informatie over jouw aandoening. Elke zorgverlener moet deze gegevens bijhouden. Zo is er een goed beeld van jouw gezondheidssituatie. De huisarts schrijft andere medische informatie op dan de specialist of apotheek. Een zorgverlener mag niet zomaar in jouw medisch dossier kijken. Dat mag alleen als dat nodig is voor je behandeling. Hiervoor moet je eerst toestemming geven.

Veelgestelde vragen

Je mag je eigen medisch dossier bekijken. Ook mag je een kopie ontvangen. Staan er fouten in, dan mag je deze laten verbeteren of informatie aanvullen. Bijvoorbeeld als de informatie onjuist, onvolledig of verouderd is. In sommige gevallen mag je (een deel van) je medisch dossier laten verwijderen.
Lees hier meer: https://app.zwdz.nl/mini/mini-medische-gegevens
Tip: Ook kun je vaak het dossier bekijken via het patiëntenportaal van de zorgverlener. Je krijgt dan via de zorgaanbieder inloggegevens. Je kunt ook bij steeds meer zorgverleners je persoonlijke gezondheidsomgeving (PGO) hiervoor gebruiken. Bij bijna elke huisarts en ook steeds meer ggz-instellingen, klinieken en ziekenhuizen.
Zorgverleners hebben een geheimhoudingsplicht. Zij mogen jouw gegevens niet zomaar met anderen delen. Verder moeten zij het medisch dossier minimaal 20 jaar bewaren. Lees hier welke regels nog meer gelden:
https://app.zwdz.nl/mini/mini-medische-gegevens
Zorgverleners wisselen jouw medische gegevens uit om je goed te kunnen behandelen. Soms hebben ze daar jouw toestemming voor nodig, soms niet. De zorgverlener mag je gegevens delen met andere zorgverleners die meewerken aan jouw behandeling. Ook als de zorgverlener je doorstuurt naar een andere behandelaar, mag hij de gegevens delen. Verder mogen zorgverleners informatie over je diagnose en behandeling delen met je zorgverzekeraar. Tot slot moeten zorgverleners het melden aan de ggd als je een infectieziekte hebt.
In andere gevallen moeten zorgverleners eerst toestemming aan jou vragen. Bijvoorbeeld om medische informatie te delen met jouw familie of vrienden. Ook kinderen boven de 12 jaar moeten hier zelf toestemming voor geven. Lees meer over wanneer de zorgverlener toestemming moet vragen:
https://app.zwdz.nl/mini/mini-medische-gegevens
Tip: wil je wel je gegevens delen, maar niet alles? Dat kan. Je kunt jouw zorgverlener vragen om sommige gegevens voor (bepaalde) andere zorgverleners af te schermen. Zij krijgen deze gegevens dan niet te zien. Houd er wel rekening mee dat het niet delen van je gegevens invloed kan hebben op de behandeling. De zorgverlener waarbij je je gegevens wilt afschermen, zal dit met je bespreken. Hij mag je vragen om een verklaring te tekenen waarin staat dat je zelf, voorgelicht en bewust, kiest voor het afschermen van je gegevens.
Planbare zorg: geen toestemming nodig
Bij planbare zorg hoef je meestal geen toestemming te geven. Planbare zorg is zorg waarvan je van tevoren weet dat je die krijgt. Bijvoorbeeld als de huisarts je verwijst naar een specialist, zoals een chirurg. De huisarts deelt jouw medische gegevens dan met de specialist. Wil je niet dat bepaalde gegevens worden gedeeld? Dan kun je dat aan de huisarts laten weten.
Niet-planbare zorg: wel toestemming nodig
Bij niet-planbare zorg moet je vaak zelf toestemming geven. Niet-planbare zorg is zorg die onverwacht nodig is. Bijvoorbeeld als je een ongeluk hebt en naar de huisartsenpost of spoedeisende hulp moet. Of als je medicijnen kwijt bent en je onverwachts naar een andere apotheek moet.
In een spoedsituatie kan het je leven redden als zorgverleners jouw medische gegevens kunnen inzien. Bijvoorbeeld na een ongeval of een onverwachte ziekte waarvoor je naar de huisartsenpost of het ziekenhuis moet. De zorgverleners daar zien dan snel welke zorg je nodig hebt. Maar ook of je bepaalde medicijnen nodig hebt of ergens allergisch voor bent. Je kunt hiervoor toestemming geven op Volgjezorg.nl. Je kunt ook mondeling toestemming geven aan je huisarts, apotheek of medisch specialist.
- Voor jezelf: dit kan je inzicht geven in je eigen situatie
- Voor zorgverleners: om passende zorg te geven
- Voor goede samenwerking: soms zijn meerdere zorgverleners betrokken bij je behandeling
- Voor medisch onderzoek
- Voor het verbeteren van de kwaliteit van zorg
- Voor het verbeteren van de kwaliteit van leven, bijvoorbeeld als je gegevens deelt in een gezondheidsapp
Een persoonlijke gezondheidsomgeving heet ook wel een pgo. Het is een app of website waar je voor moet inloggen. Hierin staan gegevens over je gezondheid bij elkaar en op een veilige plek. Nu staan gegevens over je gezondheid op verschillende plekken. Zo heeft de huisarts de uitslag van je onderzoek en de apotheek een lijst met je medicijnen. In een pgo bewaar je al deze gegevens op één plek. Bijvoorbeeld die van de huisarts, maar ook de oefeningen van de fysiotherapeut. Ook kun je gegevens toevoegen die je zelf meet, zoals je bloeddruk of je gewicht. In een pgo kun je ook zelf aangeven welke informatie je met welke zorgverlener wilt delen. Bekijk hier een filmpje met meer uitleg over een pgo:

Het digitale patiëntendossier dat ik gebruik, helpt mij controle te houden over mijn huidaandoening. Met één bericht zijn mijn huisarts en de dermatoloog op de hoogte van mijn situatie. In het dossier kunnen mijn artsen en ik gegevens delen, zoals foto’s van mijn huid of een behandelplan. Ook kan ik vragen stellen via de berichtenmodule. Dit geeft mij meer overzicht. Vroeger moest ik mijn verhaal steeds opnieuw vertellen. Soms wisten de artsen niet van elkaar welke behandeling ik had gekregen. Ik had dan het gevoel dat zij mijn ziekte niet serieus namen.

Karin

Joke: ‘Ik ging ervan uit dat de dokters van elkaar wisten wat ze met mij hebben gedaan’

Lees meer