Loes: Door goed overleg met de verloskundige en cardioloog kon ik bevallen zoals ik dat graag wilde'

Kleinschalige verloskundigenpraktijk

‘Ik heb twee dochters: Robin van drie en Evelien van een. Toen ik zwanger was van Evelien wilde ik weer naar dezelfde verloskundigenpraktijk als met de zwangerschap van Robin. Deze praktijk is kleinschalig met drie verloskundigen. En persoonlijk. Dat sprak mij erg aan. Wat ik bijvoorbeeld leuk vond is dat ze voorstelden dat ik de echo’s zelf kon filmen als mijn man er een keer niet bij kon zijn. Daarbij kun je via deze praktijk terecht in alle ziekenhuizen in de regio Utrecht. Dat is niet zo bij alle praktijken. Deze praktijk was een heel bewuste keuze. Ook al moest ik er een kwartier voor rijden van Utrecht naar Houten.

Samen beslissen

Mijn zwangerschap verliep goed. En ik had echt het gevoel dat ik met de verloskundigen samen kon beslissen. Na 11 weken zwangerschap boden ze mij een NIPT-test aan. Er wordt dan bloed afgenomen en onderzocht of er bij het kindje een aanwijzing is voor down-, edwards,- of patausyndroom. In mijn bloed konden ze, tot tweemaal toe, niet genoeg DNA meten. Daardoor kwam er geen uitslag. Ik werd doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar kon ik kiezen voor een vruchtwaterpunctie. Maar daar zitten risico’s aan. Daarom lieten we eerst een medische echo maken. Alles zag er goed uit gelukkig. En ook al biedt een vruchtwaterpunctie meer zekerheid, we hebben besloten dat niet te doen.

Ruggenprik en hormonen

In onze familie komt een hartafwijking voor. Dat wisten de verloskundigen al tijdens mijn eerste zwangerschap. Maar dat was toen geen probleem. Bij mijn tweede zwangerschap deden ze wel navraag bij het ziekenhuis omdat er nieuwe inzichten waren. Een zwangerschap kan namelijk een trigger zijn om deze hartafwijking als drager ook daadwerkelijk te krijgen. Ik wist toen nog niet of ik zelf deze genetische afwijking had. Na onderzoek bleek van wel. Het ziekenhuis vond het daarom verstandig om het medisch traject in te gaan. Dat betekende echo’s laten maken voor mijn hart en voor het kindje. Maar ook een ruggenprik en hormonen bij de bevalling. Dat zag ik zelf niet zo zitten. Robin is ook onder begeleiding van de verloskundige geboren.

Opkomen voor mijn wensen

Ik heb goed doorgevraagd naar de redenatie, de risico’s en de alternatieven en de risico’s. Met een ruggenprik zou mijn hart minder belast zou worden, een bevalling kost namelijk veel energie en inspanning. Het was alleen niet bekend in hoeverre een mindere belasting ook echt zou helpen om het verkrijgen van de hartafwijking te voorkomen. Ook de hormonen die de zwangerschap en bevalling met zich mee brengen, kunnen een trigger zijn. Ik heb dit overlegd met de verloskundige. Ik wilde sowieso het liefst met een verloskundige bevallen, zonder teveel poespas. De verloskundige nam contact op met de cardioloog. Samen hebben we gekeken of het een aanvaardbaar risico was om de bevalling onder begeleiding van de verloskundige te doen en dus ook zonder ruggenprik en hormonen. De verloskundige zag het wel zitten, ze heeft dit ook gecheckt met de arts. We hebben toen afgesproken dat ik in het ziekenhuis van mijn voorkeur een dossier klaar zou leggen met daarin mijn achtergrondinformatie. Mocht ik toch in het ziekenhuis terechtkomen, dan zou ik toch nog kunnen overgaan naar dit protocol.

Geboortecentrum

Om een goede keuze te kunnen maken voor een ziekenhuis, ben ik overigens naar open dagen gegaan. Ik wilde graag bevallen in een geboortecentrum ín een ziekenhuis. In Utrecht is een nieuw ziekenhuis geopend in Leidsche Rijn, met bijvoorbeeld een eigen ingang naar het geboortecentrum. Heel erg fijn dat je niet puffend door een centrale hal hoeft. Ook is dit geboortecentrum ingericht op de partner en verblijf je samen op een kamer. Het voordeel van een geboortecentrum is dat je snel op een andere afdeling van het ziekenhuis bent als het medisch wordt. Of zelfs op dezelfde kamer kunt blijven. We hebben toen besloten om samen met een verloskundige van de praktijk te bevallen in een geboortecentrum.

Voorspoedige bevalling

Op een vrijdag begonnen de weeën. Een ideaal moment omdat mijn ouders die dag op Robin konden passen én de verloskundige van mijn voorkeur dienst had. Zij had ook de geboorte van Robin begeleid. Helaas konden we niet terecht in het geboortecentrum van mijn eerste keuze, maar wel in een ander fijn centrum. De bevalling ging snel en verliep voorspoedig. Evelien had nog in het vruchtwater gepoept. Maar in overleg met de gynaecoloog heeft de verloskundige de bevalling zelf af kunnen maken en hoefden we niet naar de medische afdeling. Met baby Evelien ging het ook goed en we konden lekker snel weer naar huis! Ik heb een heel goed gevoel overgehouden aan mijn bevalling. Achteraf heb ik nog een echo laten maken van mijn hart. En ook dit keer bleek de bevalling geen trigger te zijn geweest!

Opkomen voor mijn wensen had dus wat voeten in aarde en kostte tijd. Maar ik voelde mij hier goed bij. Ik kon goed overleggen met de verloskundige en we hebben samen een goede afweging kunnen maken waar we ons beide goed bij voelden.