Sandra: ‘Het is belangrijk dat je met de arts meekijkt.’
Het is belangrijk dat je met de arts meekijkt, kritische vragen stelt en van de risico’s van de behandeling afweet. Ik ben met mijn betere oog blind geworden door een staaroperatie. Achter de lens was het vocht troebel en dat is niet opgemerkt. Dit is vast gaan plakken aan mijn netvlies en resulteerde in een netvliesloslating. Met dat oog werd ik volledig blind. Vanaf mijn geboorte zag ik 25 procent. Door de operatie zakte dit naar 3 procent. Ik zie contrast en kleur, maar maatschappelijk gezien ben ik blind.
Werken
Ik heb agogisch hulpverlening gestudeerd om uiteindelijk kinderen in een internaat te begeleiden. Maar tijdens vrijwilligerswerk in een verpleeghuis kwam ik erachter dat activiteitenbegeleider beter bij mij past. Toen mijn zicht na de operatie slechter werd, had ik een nare vijf jaar. Tijdens revalidatie leerde ik omgaan met mijn verslechterde zicht. Al snel daarna leerde ik de vader van mijn kinderen kennen: we trouwden en kregen kinderen. Toen hoefde ik niet zo nodig meer te werken. Momenteel doe ik divers vrijwilligerswerk. Ik ben onder meer collectecoördinator bij de Nierstichting, werk projectmatig bij de Oogvereniging, doe cursussen EHBO en maak radio voor de plaatselijke radio in Hoorn (Weeff).
Stok
Een paar jaar geleden stak ik mijn stok uit om over te steken. Een fietser dacht nog voor mij te schieten. De stok ging tussen de spaken en brak. De fietser lag op de grond en had pijn. Hij had niet gezien dat ik meer ruimte om mij nodig heb dan gemiddelde mensen. Zulke situaties moeten we voorkomen. Als iemand zijn stok vooruitsteekt, creëert hij zijn eigen zebrapad. Iedere weggebruiker moet stoppen. Doorrijden betekent een boete.
Houvast in de chaos
Wanneer de verkeerssituatie in mijn omgeving veranderd, krijg ik dat niet mee. Dat kan behoorlijk verwarrend zijn. Op een gegeven moment durfde ik de deur niet meer uit. Via ambulante revalidatie van Visio leer ik omgaan met nieuwe ontwikkelingen of veranderingen in mijn leefomgeving. Met de begeleider heb ik looproutes op alle stations geleerd, zodat ik mij veilig genoeg voel om met het OV te reizen. Met de stok loop je van herkenningspunt naar herkenningspunt. De geleidelijn (witte tegels met ribbels) is daarvoor het ultieme hulpmiddel. Eerder vond ik dat suf. Nu besef ik dat het een echte houvast is in de chaos om mij heen.